Marek BODZIONY

PRACA DOKTORSKA:

KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA SYSTEMÓW RETENCJI OPÓŹNIAJĄCYCH ODPŁYW POWODZIOWY ZE ZLEWNI GÓRSKIEJ

STRONA W TRAKCIE KONSTRUKCJI

spis treści:

[uwagi ogólne]  [ cel i teraz pracy]  [zlewni pilotowa]  [baza algorytmiczna]

[urządzenia wykorzystane do analiz] [dane opadowe]

rok: 2006                                                                      PROMOTOR: dr hab. inż. Wiesław Gądek, prof. PK

pełny tekst pracy doktorskiej

UWAGI OGÓLNE

Rozwój cywilizacji wiąże się z antropogenizacją coraz wyższych części zlewni, co powoduje zaburzenie naturalnych procesów zachodzących w przyrodzie, głównie związanych z nadmiernym i zbyt szybkim formowaniem się spływu powierzchniowego.

Aby opóźnić odpływ ze zlewni poszukuje się prostych i tanich rozwiązań. Najtrudniejszym elementem jest powiązanie działania pojedynczych urządzeń w system, ponieważ brakuje odpowiednich narzędzi pozwalających sprawdzić skuteczność proponowanych rozwiązań dla konkretnych warunków lokalizacyjnych.

Dlatego postanowiłem stworzyć takie narzędzie, które chciałbym państwu zaprezentować.

Skutki zbyt szybkiego formowania się spływu - kliknij w obraz aby powiększyć

CEL I TEZA PRACY

Celem mojej rozprawy doktorskiej jest opracowanie matematycznego modelu wspomagającego decyzje w doborze optymalnych rozwiązań z zakresu małej retencji z uwzględnieniem ich lokalizacji oraz konstrukcji.

 Teza: istnieje możliwość przeprowadzenia obiektywnej oceny wpływu poszczególnych rozwiązań technicznych na hydrogram odpływu powierzchniowego w dowolnym przekroju poprzecznym zlewni wraz z określeniem obszarowego zasięgu skuteczności działania tych rozwiązań, przy uwzględnieniu: lokalnych warunków terenowych oraz przestrzennego zagospodarowania powierzchni zlewni.

ZLEWNI PILOTOWA

Jako zlewnię pilotową wybrałem zlewnię rzeki Łękawki leżącą w Beskidzie Małym. Jest to zlewnia górska dorzecza górnej Wisły o powierzchni 100 km2.  

Zlewnia charakteryzuje się dużą deniwelacją terenu oraz silnie rozbudowaną siecią hydrograficzną. Głównymi ciekami są: rzeka Kocierzanka i rzeka Łękawka.  

Około 70% powierzchni zlewni stanowią kompleksy leśne o zróżnicowanym drzewostanie. Pozostałą część powierzchni zlewni stanowią pola uprawne oraz gęsta zabudowa wiejska.

Charakterystyczną cechą zlewni jest symetryczny układ cieków głównych. Różnią się one pokryciem i zagospodarowaniem terenu. Zlewnię rzeki Kocierzanki stanowią głównie lasy i pola uprawne, natomiast pokrycie zlewni rzeki Łekawki to przede wszystkim zabudowa i pola uprawne.

Wyboru tej zlewni dokonałem z uwagi na zróżnicowany charakter zagospodarowania przestrzennego, umożliwiający przetestowanie większość opracowanych rozwiązań. Dodatkowo dla tej zlewni została przeprowadzona analiza hydrotechniczna w ramach komponentu B4 Projektu Banku Światowego z kwietnia 2001, co pozwoliło na sprawdzenie przyjętych tam rozwiązań.


Deniwelacja zlewni rzeki Łękawki


Zagospodarowanie zlewni rzeki Łękawki

BAZA ALGORYTMICZNA

Bazę algorytmiczną stanowił model WISTOO opracowany Instytucie Inżynierii i Gospodarki Wodnej Politechniki Krakowskiej.  

WISTOO jest integralnym modelem transformacji opadu w odpływ z czasowym krokiem obliczeniowym 1 godzina. Model działa w oparciu o warstwy tematyczne przedstawione na slajdzie:

- numeryczny model terenu

- sieć hydrograficzna

- rozmieszczenie poszczególnych rodzajów gleb

- przestrzenne zagospodarowanie terenu

- rozmieszczenie posterunków pomiarowych

Zlewnie jest dzielona na elementy kwadratowe (rastry) o wymiarze określanym przez użytkownika w zależności od potrzeb obliczeniowych. 

Z uwagi na odmienny charakter przeprowadzanych symulacji model WISTOO wymagał opracowania całkowicie nowej aplikacji umożliwiającej wprowadzanie i modyfikację parametrów technicznych wykorzystanych urządzeń oraz narzędzi obliczeniowych, które uwzględniają wpływ oddziaływania tych urządzeń na obieg wody w zlewni.

Warstwy tematyczne

Lokalizacja urządzeń retencyjnych

Szczególną uwagę zwróciłem na zakres i sposób przygotowania danych wejściowych do modelu. Wymagało to przygotowania procedur umożliwiających lokalizację obiektów w oparciu o cyfrowe mapy tematyczne oraz możliwość określania i zmiany ich parametrów.

Lokalizacji urządzeń można dokonać poprzez graficzny interfejs (użytkownik wskazuje położenie urządzenia) lub poprzez określenie ich współrzędnych w pliku z danymi. W tym pliku znajdują się również niezbędne parametry obliczeniowe urządzeń. Dzięki temu można w prosty i szybki sposób zmieniać zarówno parametry jak i lokalizacje urządzeń.

 Plik ten skorelowany jest z warstwą określającą sieć hydgraficzną poprzez identyfikator, w którym określany jest numer piksela mapy rastrowej.

 W wyniku obliczeń otrzymuje się plik dokumentacyjny zawierający godzinowe wartości przepływu w zadanych przekrojach oraz hydrogram w postaci wydruku ekranowego.

Przykładowy zrzut ekranowy

URZĄDZENIA WYKORZYSTANE DO ANALIZ

Wykorzystując nową aplikację modelu WISTOO przeprowadziłem szereg symulacji numerycznych, których celem było określenie najbardziej skutecznego rozwiązania zmniejszającego odpływ powierzchniowy ze zlewni górskiej z punktu widzenia pojedynczego obiektu, jak i całego systemu obiektów.

W przeprowadzonych analizach zostały sprawdzone pod względem skuteczności działania następujące rozwiązania techniczne:

- parkingi i place sportowe z wsiąkaniem powierzchniowym,

- niecki z wsiąkaniem,

- zbiorniki z wsiąkaniem,

- studnie chłonne,

- rowy chłonne,

- niecki retencyjne,

- niecki filtrujące,

- dachy z podpiętrzaniem i dachy zielone,

- zbiorniki retencyjne wód deszczowych.

- tzw. „łapacze przepływu”,

- zbiorniki wodne usytuowane obok koryt cieków,

- zbiorniki wodne usytuowane na terenie zlewni zbierające wodę ze spływu powierzchniowego,

- przerzuty wody z cieków na obszary oddalone od koryt rzecznych (wydłużenie drogi spływu),

- zmiana drogi spływu np. poprzez odpowiednią konstrukcje dróg (gruntowych) na zboczach zlewni górskich,

- odwodnienia dróg asfaltowych.

W pracy umieściłem opis urządzeń możliwych do zastosowania w zlewni a przeznaczonych do zmniejszenia odpływu powierzchniowego, z uwzględnieniem matematycznych równań opisujących ich pracę i zakres stosowalności.

Oceną skuteczności działania analizowanych urządzeń była wielkość redukcji wysokości przepływu w kulminacji fali.

kliknij aby powiększyćNajbardziej skutecznymi spośród sprawdzonych rozwiązań okazały się małe zbiorniki retencyjne:

- tzw. „łapacze przepływu”,

- zbiorniki wodne usytuowane obok koryt cieków,

dlatego skupiłem się na analizie tych rządzeń.

Podstawę ich opracowania stanowił bilans wodny zbiornika, którego poszczególne elementy wykorzystywałem w zależności od typu rozwiązania.

Zbiorniki z uwagi na powierzchnię chronioną zostały zakwalifikowane do III klasy budowli. Przepływ miarodajny i kontrolny określiłem w oparciu o wytyczne IMGW dla zlewni niekontrolowanych.

MAŁE ZBIORNIKI LOKALIZOWANE W KORYCIE CIEKU ("ŁAPACZE PRZEPŁYWU")

Małe zbiorniki lokalizowane w korycie cieku nazywane w pracy „łapaczami przepływu” są urządzeniami wykorzystującymi naturalne ukształtowanie terenu.

 

kliknij aby powiększyć

 Oto przykładowa lokalizacja takiego urządzenia.

 

Usytuowana w poprzek cieku przeszkoda (mogą to być np.: zakotwione w brzegu koryta bale drewna) tworzy zaporę. Wielkość przestrzeni pod nią określa objętość wody, jaka może przepłynąć. Pozostała część wody jest gromadzona powyżej tworząc swego rodzaju zbiornik. Woda może przepływać górą i dołem przeszkody.

 

„Łapacze przepływu” mogą być stosowane dla bardzo małych zlewni -ograniczenie to jest powodowane małą pojemnością zbiornika.

Skuteczność działania tych urządzeń wynika przede wszystkim z połączenia kilku „łapaczy” w system kaskadowy.

kliknij aby powiększyć

 

kliknij aby powiększyć

MAŁE ZBIORNIKI LOKALIZOWANE OBOK KORYTA CIEKU

kliknij aby powiększyć

 

Małe zbiorniki lokalizowane obok koryta cieku składają się z:

- kanału dopływowego

- czaszy zbiornika

- kanały odpływowego

- przelewu nadmiarowego

 

Jako czaszę zbiornika można wykorzystać naturalne ukształtowanie terenu lub specjalnie do tego celu przygotowane miejsca. Niezbędne jest odpowiednie zastabilizowanie i uszczelnienie brzegów i dna zbiornika.

 

        Specjalnie usytuowany i ukształtowany kanał dopływowy pozwala na rozpoczęcie procesu retencji w przypadku wystąpienie określonych przepływów.

kliknij aby powiększyć

 

klinij aby powiększyć

PRACA ZBIORNIKÓW (ROZWIĄZANIA NUMERYCZNE)

Proces obliczeniowy modelu WISTOO zakłada jednogodzinowy krok obliczeniowy, co w przypadku pracy małych zbiorników stanowi zbyt długi okres. Dlatego w mojej aplikacji dokonałem dyskretyzacji czasowej.

Każdy krok obliczeniowy modelu WISTOO został podzielony na 60 części czyli dla zbiorników obliczenia były wykonywane z krokiem 1 minuta.

Dla znanych wartości przepływu na początku i końcu przedziału (Qp, Qwyj) oraz zadanego przepływu (Qzad) po przekroczeniu, którego rozpoczyna się proces retencji wody w zbiorniku, zostają obliczone aktualne wartości przepływu q1 i q2, aktualny wypływ ze zbiornika (qaj) oraz aktualne napełnienie (haj) - wartości te są zależne od fazy pracy zbiornika.

Jako wynik na końcu przedziału obliczeniowego modelu (czyli po każdej godzinie obliczeń) określany jest nowy zredukowany przepływ (qwyj).

kliknij aby powiększyć

kliknij aby powiększyć

kliknij aby powiększyć

kliknij aby powiększyć

DANE OPADOWE

W czasie przeprowadzanych symulacji wykorzystano rzeczywiste dane hydrometeorologiczne z okresu powodzi z roku 1997.

kliknij aby pwiększyć kliknij aby powiększyć

rozmieszczenie posterunków i oznaczenia numeryczne

 

 

 

rozkład opadów w poszczególnych posterunkach

kliknij aby powiększyć

kliknij aby powiększyć